Powstała w latach 1899 – 1902 jako bliźniaczy obiekt do Baterii Haubic I wykorzystywanej obecnie przez wojsko jako powierzchnie magazynowe. W budynku głównym znajdowały się cztery wieże haubic kaliber 15 cm o zasięgu około 7,2 km, zaś pancerne stanowisko obserwacyjne wysunięte było na zewnątrz i połączone, prowadzącą do niego, poterną.
Oczywiście, jako obiekt otwarty bateria nie zachowała takiego stanu jak ta oznaczona nr I. Poterna jest częściowo zalana, nie zachowały się też wieże.
Odnalezienie budowli nie należy do rzeczy najłatwiejszych, ponieważ usytuowana jest w środku lasu. Brakuje też szlaku turystycznego doprowadzającego do niej.