Najnowocześniejszy w Twierdzy Toruń i zarazem jedyny pruski fort pancerny w Europie Środkowo–Wschodniej. Wybudowany na planie trapezu jako ostatni z pierścienia obronnego miasta w latach 1888 – 1892 na wysokim brzegu Wisły celem obrony tamtejszych terenów (obecny Kaszczorek, Złotoria). Nie był to typowy fort oparty o jeden spójny budynek. W skład systemu fortecznego wchodziły również schrony międzypola, schrony obsługi baterii, dwie baterie skrzydłowe, stanowiska armat do ostrzału Wisły oraz pierścien okopów ziemnych otaczających łukiem wszystkie elementy zabudowy. Całość zamaskowana była zielenią, która w formie parku przetrwała do dnia dzisiejszego oraz zabezpieczona wysokim wałem przeciwskarpy z suchą fosą, a także ciężkimi kratami fortecznymi znajdującymi się w fosie u podnóża fortu. Obiekt nie uczestniczył nigdy w regularnej walce co mogłoby sugerować jego nienaruszony stan. Niestety, w latach piędziesiątych XX wieku padł on ofiarą Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Rozbiórkowych. Do dnia dzisiejszego przetrwały jednak główne części fortu. Mimo wpisania obiektu do rejestru zabytków Fort I nadal niszczeje, a próby jego zagospodarowania kończą się fiaskiem.
Brama wjazdowa fortu położona jest na zakończeniu ulicy Winnej. Budowla nie jest dostępna dla zwiedzających, a widok samego fortu jest dość ograniczony przez okalające go ogrodzenie.

Zdjęcia dzięki uprzejmości Adama Kowalkowskiego (babu2)