Niewielki fort pośredni (początkowo schron artyleryjski) przeznaczony dla jednej kompanii piechoty oraz 18 dział. Wybudowany w latach 1888 – 1890, a następnie rozbudowany poprzez dodanie fosy oraz wału ziemnego ze stanowiskami bojowymi w 1892 roku.
Do dnia dzisiejszego bryła fortu zachowała się w bardzo dobrym stanie, jednakże część fosy i wału zostały zniszczone w latach sześćdziesiątych XX wieku.