Zaprojektowany jako duży fort pośredni o trapezowym, nieregularnym kształcie; powstały w latach 1882 – 1885 jako mniejsza wersja pięciobocznego pośredniego fortu artyleryjskiego, przeprojektowany w trakcie budowy pod kątem piechoty. Jego struktura mocno odbiega od pozostałych porównywalnych obiektów w Toruniu głównie przez mniejsze wymiary, nietypowy układ obwarowań oraz nieukończenie budowy wynikające z pojawienia się nowej amunicji burzącej. Sama bryła, stanowiska artylerii oraz fragmenty fosy zachowały się do dnia dzisiejszego w dobrym stanie. Niestety niektóre elementy umocnień zostały znacznie zdeformowane, a lewa bateria skrzydłowa uległa całkowitemu zniszczoniu przez rozbudowę ulic.