Gotycka budowla wzniesiona w południowo–wschodnim narożniku Rynku Nowomiejskiego w latach 1309 – 1424 jako kościół parafialny dla Nowego Miasta Torunia. Jednocześnie jest jedynym tego typu obiektem o układzie bazylikowym w mieście. Na jego atrakcyjność turystyczną wpływają liczne gotyckie polichromia i sklepienia, a także mistyczny krucyfiks Drzewo Życia z końca XIV wieku. Dodatkowym dopełnieniem są renesansowe organy i łuk tęczowy oraz stalle i ołtarze boczne z XVII – XVIII w. Niektóre elementy obecnego wyposażenia zostały przeniesione z nieistniejącego obecnie dominikańskiego kościoła pw. Św. Mikołaja.